Van pornofilms tot cybersex

Het is alweer 11u ‘s avonds, ver over mijn bedtijd, maar ik zit nog steeds achter de computer. Ik ben zo uitgeput dat ik nauwelijks kan typen. Meer dan zes uur heb ik onafgebroken naar seks gezocht op internet. Ik had dingen te doen maar die zullen moeten wachten. Ik begin dingen te vergeten en onvoorzichtig te worden. Morgen ga ik de computer zelfs niet aanzetten.

Het is de volgende ochtend en ik kijk naar mezelf in de spiegel. Er zijn donkere randen onder mijn ogen. Ik ben ongeschoren, ongekamd; ik zie er slecht uit. Het zal weer een lange dag op het werk worden.

Het is nu avond en ik ben blij dat deze dag voorbij is. Ik moet de was doen, wat dingen kopen en boodschappen doen, maar ik zit vol met cybersex en internetpornografie. Elke vrouw ziet er uit alsof zij ‘de ware’ kan zijn. Naar elk van hen kijk ik met lust in mijn hart. Ik verlies me opnieuw in fantasie. Ik kan niet wachten tot ik weer thuis ben en de computer kan aanzetten. Ik zeg tegen mezelf: “Vanavond niet,” maar maak maar de helft van wat ik wilde doen af en ga snel naar huis om online te gaan. Opnieuw.

Ik begon mijn seksverslaafde reis met mannenbladen die ik in huis vond. Naarmate de technologie vooruitging, evolueerde mijn verslaving mee. Ik begon met 8 millimeterfilmpjes, en ging verder met Super 8. Daarna Bèta, gevolgd door VHS. Toen de computer kwam begon ik onmiddellijk met chatrooms, plaatjes, en het ontmoeten van andere mensen.

Online daten

Ik voelde altijd dat ik anders was dan de meeste mensen. Ik ontmoette een vrouw op internet en had een affaire met haar. Ze werd zwanger en wilde per se de baby houden. Ik wilde geen kind met deze vrouw hebben. Ik bad: “God, als u me hier uit haalt, zal ik op het rechte pad blijven.” Toen ze een miskraam kreeg, ging ik op dezelfde voet verder. Toen ik werd gebeld door een vrouw met wie ik chatte, hoorde mijn huidige vriendin het bericht op het antwoordapparaat en vroeg me wie het was. Ik loog. Het bedriegen en ontkennen ging verder tot ik op een dag een TV-programma zag over seksverslaafden.

Ik merkte dat ik mezelf kon herkennen in de verhalen. Ik besloot om hulp te zoeken. Het eindeloos proberen te stoppen zonder resultaat bewees hoe machteloos ik was. Ik zag geen andere uitweg dan een ingreep van boven. De neergaande spiraal stopte toen ik SA vond.

Ik herinner me die eerste vergadering als de dag van gisteren, hoewel het nu meer dan zeven jaar geleden is. Drie leden gaven me een uitleg voor nieuwkomers. Ik voelde me alsof ik een warm en verwelkomend huis was binnengetreden. Ik was niet meer alleen. Hier waren mannen en vrouwen die mijn strijd begrepen en deelden, maar veranderd waren en bereid me te helpen te veranderen. Ik was niet langer bang om mijn gedachten en ervaringen te delen.

Ik geloof nu dat God al die tijd een plan voor me had. Gods bedoeling voor me was om weer beter te worden zodat ik anderen kon helpen weer beter te worden. Het was nooit gecompliceerder dan dat. God bespaarde me de volle consequenties van mijn verslaving zodat ik mag leven om anderen te helpen. Vandaag is mijn leven heel anders. Internet is niet langer mijn meester. Ik word verleid maar niet geobsedeerd. Ik ga niet op de verleidingen in omdat ik hulpmiddelen tot mijn beschikking heb om me door de moeilijke tijden heen te helpen. Ik ben deel van een herstelgenootschap dat veel groter is dan mezelf. Ik was machteloos om mijn gedrag te stoppen en te veranderen, maar God heeft me veranderd door dit programma.

Deze ziekte is sterker dan ik. Ze heeft me op mijn knieën gekregen. Ik geloof dat God me deze ziekte gaf om me dichter bij Hem te brengen zodat ik mijn hoop en herstel met anderen kan delen. Ik zal altijd dankbaar zijn voor SA, de mensen in het genootschap en Gods liefde.

Copyright © 1997-2008 Sexaholics Anonymous, Inc.